Już jesteś

I jesteś.

A ja nie wiedziałam, jaki będziesz.

Toć to niedorzeczne.

Twój wygląd taki oczywisty był.

Ciemne włoski,

mieniące się złotem w słońcu.

Oczy wielkie otwarte,

gdy w ramionach Cię niosę.

Usteczka w serduszko,

na które pokazujesz,

gdy jesteś głodny.

Ten mały nosek,

nie taki zadarty, jak u innych dzieci.

Paluszki Twoje kochane,

którymi kreślisz w powietrzu

trajektorie dla satelitów

o imionach naszych.

I stópki malutkie,

którymi wystukiwałeś we mnie rytm

znanej tylko nam piosenki.

Cały. Jak jesteś.

Patrzę na Ciebie

i Twój wygląd taki oczywisty.

Jakbyś od zawsze tu był.

A przecież masz dopiero 20 dni.