Iluzja zrozumienia

W tej odwiecznej iluzji zrozumienia
Wiem że możemy się rozumieć lepiej
Niż z ludźmi którym bez problemu
Mówimy o powszechności
My nie używamy zbyt wielu słów
Dlatego gdy milkną twarze wielkich miast
I do pokoju zagląda ciekawska latarnia
Ja gdzieś pomiędzy twoim lewym ramieniem a torsem
Odnajduję idealnie wyprofilowane miejsce
Na mój nos i usta
Gdzie wszystko co niezrozumiałe
Zostaje zaakceptowane i oswojone
A ja jak nigdy wcześniej
Czuję się dobrze z własnymi rękoma