Marzę o słońcu

Zapach słońca.

Ale to nie tu.

I nie teraz.

Przez zamknięte okna

nawet nie czuć burzy.

Boże, ile tam się teraz dzieje!

Ale zasłonił te cholerne okna.

Rolety, firany, kotary i inne wynalazki.

Pyta naiwnie.

Czy coś się stało?

Tutaj?

W tym idealnie ciasnym pokoju?

Nic.

Co najwyżej chwilę powietrze ześwirowało.

Już nie otwieram okien, gdy śpię.

Spokojnie leżę i się duszę.

I marzę o słońcu.

Ale to nie tu.

I nie teraz.