Szczerze mówiąc nie wiem o kim to.

Zapomnieć przecież łatwo
Że na świecie prócz tych co chcemy
Jest i pies nielubianego sąsiada
I pająki pod parapetem

I choć tak bardzo nie chcę
Widzę je ciągle
A gdy wyobrażam sobie
Że ty tu staniesz nagle
Nie ma cię

Chyba odszedłeś
I było to dawno
Nie powiedziano sobie żadnego żegnaj
Byliśmy tacy nieosobowi
Jak zwierzęta

Rośnie we mnie żal
Ale to przecież nic nowego
Coś podtrzymywać musi mnie przy życiu
Rośniesz we mnie
I już nie wiem ani jak się nazywam
I jak bardzo stara jestem
Kamufluję się jeszcze dobrze
Ale ile tak można trwać
Czekając
Nie wiedzieć na co